Een permanent verblijf op Het Zand (kavel P14) is circa 2500 voor Christus niet meer mogelijk vanwege de stijgende waterstand en snelle veengroei. Woningen uit die tijd zijn niet aangetroffen, wel een vrij groot aantal graven.
De op de foto afgebeelde man, die circa 25-35 jaar oud was, is begraven tussen twee eiken schorsplaten. Hij is liggend op zijn zij begraven. Dankzij de stijgende waterspiegel is het beendermateriaal redelijk goed bewaard gebleven hoewel het skelet het zwaar te verduren heeft gehad: de schedel is gebroken, de borstkas helemaal in elkaar gedrukt. De archeologen vonden op Het Zand weinig kostbare bijgaven. Dat wijst op een vrij egalitaire samenleving.
In een ander mannengraf, afgezet met vlechtwerkwanden, ligt een staf of knuppel van taxushout, een houtsoort die geassocieerd wordt met de dood. En in weer een ander graf werd een beker gevonden. Het skelet maakt deel uit van de 20 skeletten die in 1990 zijn opgegraven.
Elders in Flevoland is het graf van de zogenaamde ‘Swifterbantman’ bloot
gelegd. De man was liggend op zijn rug begraven en - zeer opvallend
- op zijn voorhoofd lag een ketting van barnstenen kralen.
De aanwezigheid van barnsteen kan duiden op handel met de landen rond de
Oostzee.
Het op de foto afgebeelde skelet maakt deel uit van de collectie van Museum Schokland.
www.schoklanddoordeeeuwenheen.nl